سبب نزول کی عبارات کے صیغے؛علامہ الطیارکےاستدلالات کا تجزیاتی مطالعہ
Phraseologies in Circumstances of Revelation ; Analytical Study of Allama al-Tayyār’s Inferences
Abstract
One of the most important aspects of Circumstances of Revelation are the phraseologies that appeared in the traditions related to the aforementioned subject. In this regard, difference of opinions exists between the predecessors and the later ones. These phraseologies are used with respect to both perspectives i.e for narrating the explicit occasion of revelation and for exegetical purposes as well. Due to their vast and extensive implementation differences occurred in the exegetical interpretations and sometimes multiple occasion of revelation are quoted under the same verse. Although there is no source in this context that can be referred to as an authority in order to settle the disagreement but after having a detail analysis of the whole matter, it can be inferred that most of the traditions indicate the use of phraseology "Fa anzal Allah, Fanazalat" for explicitly narrating the cause of revelation whereas phraseology "Nazalat fi kaza, Unzilat fi kaza" is mostly used in terms of interpretation. These terminologies remained a constant subject of discussion in the books of Quranic sciences. This article aims at studying the findings of modern researcher Allama Musā'id al-Tayyār in this regard.
References
۔ علامہ الطیار کا پورا نام مساعد بن سلیمان بن ناصر الطیار ہے ۔آپ ۱۹۶۵ ءمیں ریا ض میں پیدا ہوئے۔آپ جامعۃ الملک سعود ریاض میں بطور پروفیسر تدریسی خدمات سر انجام دے رہے ہیں۔آپ کی خصوصی دلچسپی کا میدان علوم القرآن و اصول تفسیر ہے۔( تفصیل کے لئے دیکھئے تحقیقی مقالہ برائے ایم فل: المحرر فی علوم القرآن از علامہ الطیار کا تجزیاتی مطالعہ ، مقالہ نگار :ربیعہ ظہیر ، مقالہ نگران،محمد فاروق حیدر،سیشن 2020-22، جی سی یونیورسٹی لاہور)
۔ المحرر فی علوم القرآن، ص ۱۲۸
. مناہل العرفان، ۱: ۹۲
۔ المحرر فی علوم القرآن، ص ۱۲۸
۔ ایضاً
۔ الفوز الکبیر فی اصول التفسیر، ص ۵۱
۔ دیکھئے: الفو زالکبیر، ص ۵۲
۔ زرکشی ، محمد بن عبداللہ، البرہان فی علوم القرآن، تحقیق: محمد ابو الفضل ابراہیم، القاہرۃ: مکتبۃ دار التراث، ۱: ۳۱
۔ الفوز الکبیر، ص ۱۱۳
۔ المحرر فی علوم القرآن، ص ۱۶۹
۔ المدخل لد راسۃ القرآن الکریم، ص ۱۴۳
۔ البقرہ ۲: ۱۴۳
۔ صحیح بخاری، کتاب التفسیر ، باب سیقول السفھاء من الناس، رقم الحدیث ۴۴۸۶
۔ البقرۃ ۲: ۵۸
۔ تفسیر طبری ۲: ۱۱۳
۔ المحرر فی علوم القرآن، ص ۱۲۹
۔ مودودی، سید ابو الاعلیٰ، تفہیم القرآن، لاہور: ادارہ ترجمان القرآن، ۲۰۰۲ء، ۱: ۷۲
۔ المحرر فی علوم القرآن، ص ۱۲۹
۔ المدخل لدراسۃ القرآن الکریم، ص ۱۴۳
۔ صحیح بخاری، کتاب الحج، باب الوقوف بعرفۃ، رقم الحدیث ۱۶۶۵
۔ صحیح بخاری، کتاب المحصر، باب الاطعام فی الفدیۃ نصف صاع، رقم الحدیث ۱۸۱۶
۔ ابراہیم ۱۴: ۲۷
۔ صحیح مسلم، کتاب الجنۃ وصفۃ نعیمھا واھلھا، باب عرض مقعد المیت من الجنۃ او النار علیہ واثبات عذاب القبر والتعوذ منہ، رقم الحدیث ۷۲۱۹
۔ صحیح مسلم، کتاب التفسیر، رقم الحدیث۱۴
۔ اسباب النزول، ص ۹۲
۔ ابن سعد، الطبقات الکبریٰ، بیروت: دار صادر، ۱۹۶۸ء، ۲: ۳۳۸
۔ متصل سند والی مرفوع حدیث:محمود الطحان ، تیسیر مصطلح الحدیث، ، الریاض: مکتبۃ المعارف، ، ص ۱۹
۔ حاکم، محمد بن عبداللہ، معرفۃ علوم الحدیث ، تحقیق السید معظم حسین، المدینۃ المنورۃ: المکتبۃ العلمیۃ، ۱۹۷۷ء، ص ۲۰
۔ ابن تیمیہ، احمد بن عبدالحلیم ، مقدمۃ فی اصول التفسیر، بیروت: دار مکتبۃ الحیاۃ، ۱۹۸۰ء، ص ۱۲
۔ المحرر فی علوم القرآن، ص ۱۳۰
۔ ابن الصلاح ، عثمان بن عبدالرحمن، تحقیق: نور الدین عتر، بیروت: دار الفکر، ۱۹۸۲ء، ص ۵۰
Copyright (c) 2023 Jihat ul Islam
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.